જીંદગીયે આપેલા ઘાવ જોઈ લ્યો,
કિનારે ડૂબતી આ નાવ જોઈ લ્યો.

હું જ્યા જ્યાં ચાલ્યો તો ત્યાં ત્યાં,
ભૂંસાયેલા પગલાંની છાપ જોઈ લ્યો.

નિખાલસ હતો એટલે હારતો રહ્યો,
કેવા રમ્યાં છે તે દાવ જોઈ લ્યો.

એમની ચૂપકીદીને સોનાનો ઢાળ,
કટાયેલી અમારી રાવ જોઈ લ્યો.

મહોબ્બતમાં થયું આ જીવન ખંડેર,
સુભાષિત્ એમના પડાવ જોઈ લ્યો.

ફના થયા અમે મહોબ્બતના નામ પર,
બેવફાઈથી એમનો લગાવ જોયી લ્યો.

હરેશનું ભાગ્ય અમથું ના બદલાયું,
હસ્તરેખાઓ વચ્ચે તનાવ જોઈ લ્યો.

કેટલાયે યત્નો કર્યા છે મેં ભુલવાના તને,
તોય તુ યાદ આવ્યા કરતી વાતે વાતે.

જાણી ગયો છું અર્થ હું ઈંતજારનો હવે,
શમણાંઓ બધા ચૂકી ગયો છું રાતે રાતે.

તડપાવી ગયું છે તારુ મૌન એવુ તો મને,
ઝાંઝવાના દિલાસા પી ગયો છું જાતે જાતે.

નથી અપેક્ષા કે કોઈ સંબંધમાં તુ મળે,
પામી ગયો છું તને પ્રેમના નાતે નાતે.

‘હરેશ’ને મોહ ક્યા છે કે તાજમહલ જ જડે,
કોતરી છે તારી છબી દિલની ભાતે ભાતે.