ફક્ત તારી યાદ પૂરતી છે જીવવા માટે,
સમય ક્યાં છે તને ફરિયાદ કરવા માટે.

હોય જો વાદળી તો મનમૂકીને વરસ આજે,
ઝાંઝવાંમાં કશું રહ્યું નથી હવે પીવા માટે.

મન થાય ત્યારે બેધડક આવતી રહેજે,
ઘર મારુ ખાલી જ છે તારે રહેવા માટે.

મંજિલ મહોબ્બતની આસાન નથી હોતી,
મરજીવા બનવું પડે એને પામવા માટે.

જો આપવાજ હોય તો થોડા વધારે આપ,
ઓછા પડે છે આ જખમ તને ભૂલવા માટે.

સમજી શકે તો સમજ હરેશની ચુપકીદીને,
હવે બાકી કશું રહ્યું નથી, કંઈ કહેવા માટે.